راه شهداء

در باغ شهادت هنوز هم بازِ باز است...فقط باید کمی دل را صاف کرد....!

 آری...! دل صاف نمی شود مگر اینکه: مثل شهدا ، از کنار هر مساله ای بی تفاوت نگذریم....

درد داشته باشیم....

درد دین...!

مسلماً اگر شهدا امروز هم بودند بیشتر از دیروز درد دین داشتند...

هدف شهدا مردن و از بین رفتن نبود...! نه!  آنان تلاش می کردند تا وظیفه شان را انجام دهند و برای انجام وظیفه ی دینی شان جان دادند!

پس ما هم باید تلاش کنیم...تا می توانیم کار کنیم...برای خدمت به خلق خدا و در جهت اشاعه ی دین خدا و جلوگیری از گناه و فحشاء در جامعه...

می گویند اگر دو بال «شهادت» و «انتظار» را از ملت ایران بگیریم می توانیم آنان را از اهدافشان منحرف سازیم....!

شهادت و انتظار

و رسیدن به این دو جز با ضربه زدن به ولایت فقیه ممکن نیست.

دیروز شهداء مطیع امر ولایت بودند و امروز هم اگر ما مطیع امر رهبرمان بودیم امام و رهبرمان ندای أین عمار سر نمی داد....!